Bezszelestnie

5.0/5 | 3


Bezszelestnie, na wstrzymanym oddechu.
Cisza, do której przywykliśmy,
dlatego nie pozwalamy nikomu jej zakłócić.
Stała się tak wygodna, jak łóżko w porze zmęczenia.
Boję się jej przerażającej bliskości.
Gdziekolwiek nie postawię stopy,
ona ugniata moje kości.
Wszechobecna
ta cisza...
Rozpaczliwie milczy we mnie,
bo stała się mą duszą.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
08.02.2013,  Marek Kular

Moja ocena

czisza jest w nas i za nami
My rating:  
08.02.2013,  bezecnik