koniec przedstawienia

podnieś mnie za rączkę
powiedz coś do uszka
tak będzie wygodniej
stanę na paluszkach

uchyl rąbek siebie
tajemnicy wieko
za sznureczek pociąg
zamrugam powieką

wskaż paluszkiem zmysły
powiążmy sznureczki
uśmieszek pozorny
coś z pod sukieneczki

ceremonia jawna
i uśmiech do świata
teatr jednej lalki
co z drugą się splata

zróbmy coś dla sztuki
zwiąż supełek skromny
na swojej pamięci
więcej nie zapomnij

kurtyna w dół
koniec przedstawienia
ciągnięcie za sznurki
już świata nie zmienia