Σμαραγδένιες νύχτες

author:  Natassa Koumpouni
4.0/5 | 1


Αφιερωμένο στον πατέρα μου


Σμαραγδένιες νύχτες,
νύχτες κρυστάλλινες
ονείρου φως.
Κάπου στην άκρη του
ουρανού
των ματιών σου το χρώμα.
Άρωμα από άνθη του αγρού
φιλιά πορφύρας.
Θάλασσα μαβιά, αντάρας ανάγκη,
το κύμα ηχεί στο βράχο
τη δύναμη του.
Αιώνια, πάλη και πάθος
να σμίγουν τα δυνατά,
πάρε μια δέσμη φωτός
και προσευχήσου για μένα.
Το νερό φουσκώνει κι αφρατεύει
μια αλμύρα γλυκιά.
Ψυχή πονεμένη, φασκιωμένη
δίχως δώρα, τι να σου δώσει;
Εκεί που η αυγή ξημερώνει,
η βροχή ξεσπά
και κλείνει τα μάτια η ελπίδα.
Ευχές ξεριζωμένες
οι πατρικές εικόνες,
ερήμωσα στην τελευταία ανάσα.
Το γλυκό χάδι της αγάπης, μια ολόκληρη μέρα,
σ’ ένα απόγευμα του Δεκέμβρη
ορφάνεψαν.
Και τότε ζήλεψα το καθρέφτισμα
του ουρανού μες τη θάλασσα…
Χρυσαφένιες ελπίδες ξυπνούν ολόγυρα
ο ουρανός ντύνεται ήλιο
η θάλασσα ημερεύει,
μια τεράστια αλάνα γαλάζια
σε καλεί να γιορτάσεις
μα εσύ, θα αποσυρθείς για λίγο σε μια γωνίτσα γης
και θ’ αποκοιμηθείς
σε αγκαλιές παραμυθιών
κι ονείρων.
Σε τούτη εδώ τη κάμαρα που η σιωπή θεριεύει,
το πρόσωπο σου γλυκά φιλώ
μα δεν σου λέω αντίο.
Γιατί θα είσαι πάντα ο θησαυρός
που κρύβω στην ψυχή μου.
Γιατί θα είσαι πάντα το φως στις
άκριες των ονείρων
Το πιο γλυκό μου σ’ αγαπώ μες της
καρδιάς τον χτύπο!



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
03.10.2011,  GeMa

η σιωπή θεριεύει

μου αρέσει πολύ αυτό το ποίημα - και "η σιωπή θεριεύει"
06.08.2010,  Eulie Kougia