kiedyś
smutno mi
i cienie plączą się po ścianach
gubię uśmiech we wspomnieniach
przeszłość łzami rozmazana
płomień świeczki
w dali gdzieś wskazuje drogę
chcę ci wszystko opowiedzieć
dzisiaj jeszcze wciąż nie mogę
iw, 1.11.12 (mojemu Tacie)
i cienie plączą się po ścianach
gubię uśmiech we wspomnieniach
przeszłość łzami rozmazana
płomień świeczki
w dali gdzieś wskazuje drogę
chcę ci wszystko opowiedzieć
dzisiaj jeszcze wciąż nie mogę
iw, 1.11.12 (mojemu Tacie)
Moja ocena
Moja ocena, pozdrawiamMy rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
doskonałeMy rating
My rating
My rating
Gątkowski Dawid
jest to smutne,gdy ktoś umiera nam bliski i ma się świadomość,że już z ta osobą nie pogada np.o swoich problemach.My rating
Andrzej
...to było wczoraj.dzisiaj jakoś więcej złości we mnie niż smutku...
ale, dzięki...rozśmieszyłeś mnie tą "mamuśką", bo ja bardziej na drańskie dziecko bym się nadawała, no i...wzajemnie, bo u mnie z tym uśmiechem to tak samo jak u Ciebie:))
a z tym kochaniem...to jak najbardziej...jestem za.
pozdrawiam serdecznie:)
smutny wiersz
ale jak sobie o tobie pomyślę to mi się uśmiech pojawia;) Mamuśka poetry;) pozdrawiam może to tylko taki smutny dzień, Aha, Bo nam kochać trzeba bez tego się tak trochę usychamy