Chłody

author:  Migdal
5.0/5 | 9


Nie obawiaj się
Przywróć mnie do życia
Razem z cząstką rodziny która odeszła lata temu.

Historia koło toczy
I kroczysz
Po cmentarnym uroczysku swoich marzeń
Nie obawiaj się
To nie minie, to nadejdzie
Prędzej lub jeszcze prędzej.

Karmimy się słowem z ust niemych
Co powiedziały, że inaczej - to umysł figle płata
I jęk zawodu na temat miłości..

Niedokończone czyny, życia skrawek został na ziemi
Giganty machają z nieba


Dusze szybują w poszukiwaniu swoich bliskich
Ocierając się i na oślep ręce wyciągają
By pod koniec wiecznego poszukiwania złapać nicość
co nie była niczym innym jak wyobraźni mocą.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
07.10.2012,  kate

My rating

My rating:  
07.10.2012,  BMB

My rating

My rating:  
07.10.2012,  bezecnik

My rating

My rating:  

My rating

My rating: