światła mojej drogi

światła na mojej drodze to nie jupitery
zaledwie maleńkie iskierki
niedokończona modlitwa świecy
i czasu co wonnym dymem
z historii kadzidła skrada się pod dom

podziwiam własny cień co ciągle chodzi za mną
i nigdy nie narzeka że jest zmęczony
uciekam od cierpienia choć wiem że mnie dopadnie
gdy tylko zobaczy we mnie człowieka

pomiędzy widelcem a deserem
uchylam furtkę nadziei
bo pewność nieodległa
uczę się pokory od słońca
które znając samotność
zawsze się uśmiecha

na moim Olimpie zwolna gaśnie ogień
idę w ciemności po nagrodę
niepewną bo nie dla każdego