Oswojenie
* z dedykacją dla tych, którzy starają się o (zatracone) zaufanie drugiej osoby.
wydaje się
że człowiek oswoić musi wszystko
tym
co kłamią w ten sposób
niewiarygodne jest
przywyknąć
do nowego
a sami nakazują
popatrz się na mnie
ludzie naprawiają mnie
i niszczą:
oswoili mnie z prawdą
oswoili mnie z kłamstwem
oswoili mnie z życiem
ze śmiercią muszę oswoić się sama
pamiętaj
ale czy wiesz
co ja muszę utemperować w sobie?
zgadnij
liczę do trzech
raz i dwa
dwa i pół
trzy [?]
nie wiesz
zgadujesz
nie ufasz
poskromić ja muszę w sobie tę miłość
która leży gdzieś w dali
za Tobą
ja zatem oswoję Ciebie
zaufaj przeznaczeniu
(publikacja - marzec)
wydaje się
że człowiek oswoić musi wszystko
tym
co kłamią w ten sposób
niewiarygodne jest
przywyknąć
do nowego
a sami nakazują
popatrz się na mnie
ludzie naprawiają mnie
i niszczą:
oswoili mnie z prawdą
oswoili mnie z kłamstwem
oswoili mnie z życiem
ze śmiercią muszę oswoić się sama
pamiętaj
ale czy wiesz
co ja muszę utemperować w sobie?
zgadnij
liczę do trzech
raz i dwa
dwa i pół
trzy [?]
nie wiesz
zgadujesz
nie ufasz
poskromić ja muszę w sobie tę miłość
która leży gdzieś w dali
za Tobą
ja zatem oswoję Ciebie
zaufaj przeznaczeniu
(publikacja - marzec)
@
Dziękuję Panie Marku!My rating
My rating
My rating
Sandro Magdaleno
W wierszach które dostajemy do czytania robi się coraz ciekawiej z powodu ich tematyki.Jest pewna fascynacja w przypasowywaniu problemów do osoby. W pazytywnym tego słowa znaczeniu.
@
Zdarza się... :) Błędy przez przypadek nie są zadowalające. Ale dobrze, że można poprawić! :)@
Nie źle, tylko literówka :)@
Wiedziałam, że coś źle... Nawet nie wiem, czy w redakcji poprawili. Dziękuję! Pozdrawiam ;)My rating
Moja ocena
Super, ale jeśli miłość to "tę" :)My rating