Wbrew nam

Zamknięte dłonie
Tylko dym z komina przedziera się uparcie
Przez szparę rannej mgły

Lato uplotło koszyk z sitowia
Mlecze tulą w nim głowy
Promień słońca odwiedza znajome kąty

Malwa zagląda do okien
Chce ugościć domowników

Na obrusie wspomnień
Matka na nowo układa kołysankę życia