Korpo-racja

Korpo-racja

wstajesz szybko myjesz włosy
złoty połysk nowej farby
w głowie już pomysłów stosy
bo wjechali ci na ambit

twoje drzewko traci rozkwit
target błyska światłem w dali
jak w tunelu leśnym hobbit
na ten miraż cię nabrali

korpo – racja, wyższa racja
zawsze czujna zawsze w biegu
niezawodna nawigacja
straż graniczna twoich brzegów

od świtania do zachodu
myśl spowija twoje skronie
jak nakarmić serce z lodu
i zachować czyste dłonie

jak zdobywać i jak niszczyć
jak dodawać odejmując
na wyników karcie pryszczy
pokazać nie pokazując

korpo – racja, wyższa racja...

nie wyrabiasz presja rośnie
słupki już sięgają szczytów
chociaż czujesz się żałośnie
nie wymyślasz dynamitu

masz już dość korpo-faszyzmu
ktoś po Tobie rzeczy sprząta
płynnie wchodząc z realizmu
w rzeczywistość power pointa