Zakamarki duszy
W życiu potrzeba
trochę tajemniczości
człowiek bez tego
nie byłby interesujący
wszak każdy
coś skrywa przed światem
jakiś zasuszony kwiat
szary sztambuch z dawnych lat
zapisanych kilka imion
starych dat
pochowanych
w zakamarkach duszy
co czekają
by je kiedyś odkurzyć
w sekretnych księgach stronice przerzucić
przywrócić wyblakłe twarze
obrazy
od nowa zacząć o starym marzyć
trzeba wracać do wspomnień
czasami
bo z wiekiem
dziwne rzeczy dzieją się z człowiekiem
o wielu sprawach zapominamy
umykają nam jak zwiewna muzyka
ale duszy naszej czas nie tyka
ona ciągle w nas młoda
tylko życie umyka
jak bystra woda
trochę tajemniczości
człowiek bez tego
nie byłby interesujący
wszak każdy
coś skrywa przed światem
jakiś zasuszony kwiat
szary sztambuch z dawnych lat
zapisanych kilka imion
starych dat
pochowanych
w zakamarkach duszy
co czekają
by je kiedyś odkurzyć
w sekretnych księgach stronice przerzucić
przywrócić wyblakłe twarze
obrazy
od nowa zacząć o starym marzyć
trzeba wracać do wspomnień
czasami
bo z wiekiem
dziwne rzeczy dzieją się z człowiekiem
o wielu sprawach zapominamy
umykają nam jak zwiewna muzyka
ale duszy naszej czas nie tyka
ona ciągle w nas młoda
tylko życie umyka
jak bystra woda
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Tamaro
Już nawet za odrobiną materiału zaczyna się tajemnica.Tajemnica jest przyprawą do życia.
Coś takiego kiedyś zauważyłem i napisałem.
Piękny temat i Twój tekst