nadzieja

author:  iwona stokrocka
5.0/5 | 20


zburzone mosty
jak majaki
zmoczone dni
kapiące pustką
noce duchotą
przerażone
w głębi gdzieś śpią
i strach już usnął

odchodzą snami
w zapomnienie
za mlecznym szkłem
w drewnianych ramach
by na ich miejscu
bez ram jeszcze
obraz spełnienia
mógł powstawać

iw, 19.05.12



 
COMMENTS


Moja ocena

Mój strach nie zasypia-niestety.
Pozdrawiam
Agata
My rating:  

My rating

My rating:  
14.08.2012,  Łukasz S

My rating

My rating:  
06.07.2012,  Patti Smith

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
25.05.2012,  Gary88

My rating

My rating:  
22.05.2012,  olszyna

My rating

My rating:  
21.05.2012,  Monia Jas

My rating

My rating:  
21.05.2012,  sourire

My rating

My rating:  
21.05.2012,  Renata Cygan

My rating

My rating:  
21.05.2012,  Czesiek

My rating

My rating:  
20.05.2012,  renee

My rating

My rating:  
20.05.2012,  kate

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

Bardzo piękny wiersz. Oszczędny w słowa, zgrabnie wyważony wewnętrznym rytmem, klarowny formą i rymem ale przede wszystkim niezwykle liryczny.
My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

nie zdążyła...

ze snu wybudził mnie huk spadających kamieni