Poczekalnia

jak podróżny spóźniony na pociąg
czekam w poczekalni
gdzie wieje
i pijaczek śpi na ławce drewnianej
po podłodze walają się śmieci
niepotrzebne nikomu
megafon milczy
zegar tyka miarowo
jarzeniówka świecąc po oczach
daje zapomnienie mroku
pachnie kawa babuni
śpiącej na tobołku
chciała zagrzać dłonie na kubku
nie zdążyła wylała
rękawiczki różowe zgubiła
na drugim peronie
zmięta róża rzucona
przez porzuconego
pamięta wodę i ciepło kwiaciarni
nie dotknie jej dłoń czyjaś
bo nie dojechała
pod sufitem jaskółka
tłucze się o zakurzoną szybę
nie rozumie
że za późno
żeby coś zrozumieć