Czas
Samotni jesteśmy
i pustka wokoło
nie widać niczego
szarość nas otacza.
Ludzie sie śpieszą
nie widzą już innych
klaksony w ruchu
i nie ma podzięki.
Ulice wypełnione
po brzegi tłumami
kręcą się jak na
jarmarcznej karuzeli.
Gdzieś pośpiech
i walka z czasem...
nie można wytrzymać
już tej udręki.
Mijają dnie i tygodnie
ciągle to samo
człowiek maszyna
ruch go rozkręca
a on zapomina
że jest żyjącym.
i pustka wokoło
nie widać niczego
szarość nas otacza.
Ludzie sie śpieszą
nie widzą już innych
klaksony w ruchu
i nie ma podzięki.
Ulice wypełnione
po brzegi tłumami
kręcą się jak na
jarmarcznej karuzeli.
Gdzieś pośpiech
i walka z czasem...
nie można wytrzymać
już tej udręki.
Mijają dnie i tygodnie
ciągle to samo
człowiek maszyna
ruch go rozkręca
a on zapomina
że jest żyjącym.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
w tlumie ludzi...
byc samotnym, ale piszac jestes ze swoimi wierszami, cieniem swojej duszy, tu jestes z nami,a my z Toba:)