Czas

author:  Barbara-Orlowski
5.0/5 | 12


Samotni jesteśmy
i pustka wokoło
nie widać niczego
szarość nas otacza.
Ludzie sie śpieszą
nie widzą już innych
klaksony w ruchu
i nie ma podzięki.
Ulice wypełnione
po brzegi tłumami
kręcą się jak na
jarmarcznej karuzeli.
Gdzieś pośpiech
i walka z czasem...
nie można wytrzymać
już tej udręki.
Mijają dnie i tygodnie
ciągle to samo
człowiek maszyna
ruch go rozkręca
a on zapomina
że jest żyjącym.



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
14.04.2012,  bmz

My rating

My rating:  
31.03.2012,  renee

My rating

My rating:  
31.03.2012,  Czesiek

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
30.03.2012,  adieu

My rating

My rating:  
30.03.2012,  Jowita M.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

w tlumie ludzi...

byc samotnym, ale piszac jestes ze swoimi wierszami, cieniem swojej duszy, tu jestes z nami,a my z Toba:)