Ikar raz jeszcze

to taki moment
gdy ziemia wygląda jak dywan
upadek grozi zaledwie przytulną szorstkością lasów
nierówno przystrzyżonych

to taki moment
gdy jednocześnie widzisz koniec i początek sosny
wbitej w piach na zapałkę

lilipuci wydaje się świat tuż przed upadkiem

twój cień na ziemi jak biegnący pies
blisko, bliżej
i wreszcie dopadł