BIAŁE
z kraju
który nie zna zimy
gdzie pogoda jest
w duszy
przyleciały motyle
białe i czyste
niczym koperty
gdziekolwiek by nie były
cokolwiek by się działo
prawdziwe i szczere
radosne
ulotne
wznoszą się na tle błękitnego nieba
ponad taflą wody
gdzie muszle
świecą się srebrzyście
w mroku przybierają się
w czerń
wciąż widoczne
prawdziwe i szczere
mam
Twoje motyle
zatrzymane w obrazie
te białe i
czarne
niebieskie są
niewidoczne
niebo je skryło w sobie
Dziękuję.
który nie zna zimy
gdzie pogoda jest
w duszy
przyleciały motyle
białe i czyste
niczym koperty
gdziekolwiek by nie były
cokolwiek by się działo
prawdziwe i szczere
radosne
ulotne
wznoszą się na tle błękitnego nieba
ponad taflą wody
gdzie muszle
świecą się srebrzyście
w mroku przybierają się
w czerń
wciąż widoczne
prawdziwe i szczere
mam
Twoje motyle
zatrzymane w obrazie
te białe i
czarne
niebieskie są
niewidoczne
niebo je skryło w sobie
Dziękuję.
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Twój wiersz wprawia czytelnika w oryginalną atmosferę. Lubię takie utwory, które działają na wyobraźnię.My rating
My rating
Moja ocena
Piękne te twoje motyle, szczególnie te w kolorze nieba.;)