Wiatr

Z wiatrem
gonimy marzenia

wiatr wysoko
gdzieś w górze
my chcemy słońca
on przynosi burzę
nie chce słuchać głosów

sam jest sobie panem

czasem włosy rozwieje
czasem zaszumi zbóż łanem
czasem delikatnie muśnie płatki kwiatów
zagra pieśń osiki wieczornemu światu
czasem
silnym podmuchem
rozpęta zawieruchę
dmuchnie
chuchnie
drzewa przygnie do ziemi
posprząta listowie po jesieni
puchem białym poprószy po świecie
tu zgarnie w zaspę
tam zamiecie

z naszymi marzeniami poszybuje
przez świat

taki to jest właśnie pan wiatr
i nie spocznie
nie zaśnie
wiać będzie
póki światło życia się tli

a ziemia nabrzmiewa od płodu.