Κερνάω τη γιορτή

Φίλε, δεν έχω δύναμη απόψε να μιλήσω
μες στα δόντια μου σφηνώθηκαν οι λέξεις
μα αν θες ένα ποτήρι μπορώ να σε κεράσω
από το βαρέλι με τις υποσχέσεις

Φίλε, μην με κοιτάς σαν να ‘μαι από αλλού
είναι που από καιρό μπερδεύτηκαν οι σκέψεις
έχω σταθεί στο σταυροδρόμι του τρελού
κι αν είσαι ο λογικός ποιον δρόμο θα διαλέξεις;

Φίλε, μην με ρωτάς γιατί τα έχω παίξει
είναι κουβάρι η ζωή δεν βρίσκω άκρη
ψάχνει τον τρόπο το μυαλό για να αντέξει
μα η αντοχή σκαρφάλωσε τον φράχτη

Φίλε, είναι απλά που τόσα ονειρεύτηκα
για ένα μέρος που δεν θα είναι πια απεχθές
μα όσο κι αν κουράστηκα κι αν νοιάστηκα
μπήκε σε γύψο το όνειρο και είναι ευπαθές

Φίλε δεν έχω χρόνο πια για να μετρώ το λάθος
αφού οι μπάσταρδοι μού το χρέωσαν ως πάθος
πιες, κερνάω τη γιορτή…