Spotkanie z ciszą

Twoja obecność jest subtelna.
Gdy wchodzisz do pokoju, kwiaty pachną od samego korzenia.
A zarys w szczegół się przelewa, choć wcale o to nie proszę.

Obejmując wić lepką, uwalniasz moją niedbałość
dyskretnie poprawiając bandaże… Wystarczy, niech mokną.
Nie chcę już o tym rozmawiać, przypomnij mi o sobie wiosną.