Komu się poskarżyć

Moja ocena

Przeczytałem z wielką przyjemnością. Bardzo ciekawie naszkicowane codzienne dylematy, wybory i pytania.

My rating

My rating

My rating

gdy Najważniejszy milczy...

wrucilas na lono Emultipoetry, i chwala Ci za to, pozdrawiam

Komu zaufać, gdy twoja
skarga roznoszona--- instynktowi pióra:)

My rating

My rating

My rating

My rating

My rating

Moja ocena

Bardzo dobry tekst, choć mógłby skłaniać do polemiki w sprawach najważniejszych.

Moja ocena

no, no, podoba mi sie, brawo:)

My rating

@Andrzej M

o mój Panie Boże- dziekuję z całego serca za ta wnikliwą ocenę - do tego rodzaju komentarzy odnosze się z całym szacunkiem
- pozdrawiam serdecznie

My rating

wiersz bardzo dobry

możliwe że bym inaczej podzielił tekst, chciałem powiedziec coś więcej, wiele w tym wierszu spodobało mi się treści, pytań, z którymi często spotykamy się i my, w poszukiwaniu treści sensu, nie tylko wiersza ale i życia, często ta pustka, Jaką można odczuwać sprawia ból, wtedy szukamy kogos bliskiego, Opieki, bezpieczeństwa, ostoi, zaufania, wszystko to w tym wierszu się przewija, czyniąc go uniwersalnym, bliskim,

Garstka dobrobytu opłacona
służalczością i milczeniem,
i tylko ciągłe dreszcze
krzyczą o cierpieniu duszy.

Pozwole sobie wkleić choć jedną strofę, wszystkie są równie ciekawe, Na początku wiersza przewija się zło i milczenie, Najbliższa osoba milczy, pomimo otaczającego zła, Pomyślałem o złu tych czasów musząc często rezygnować z tego czym chcielibyśmy być na coś do czego jesteśmy zmuszeni, nie wszystko do czego nas zmusza świat jest nam bliskie i się w tym koncentrujemy, moralność wolna wola, i nie wolna, czasem, będąca jedynym przyczynkiem naszych działań, uzależnienie, wolnośc wyboru i zabrany wybór, komu się poskarżyć w tym momencie, dla nikogo nie jest pewnie rzeczą prostą, są żeczy ważne o których chciało by się przy okazji wiersza jeszcze powiedzieć, ale wiersz jest na tyle czytelny chyba, że jeszcze tochę pomilczę, bo taki właśnie jest.
Pozdrawiam,

My rating

My rating