Έχει ομίχλη εδώ

Χώθηκα στο πιθάρι μου
με μια μπουκάλα ουίσκι
Οι πειρατές για χάρη μου
φόρεσαν δεκανίκι

Χίλια φιλιά στα μάτια μου
αγριεύει το φεγγάρι
Ο Ροβινσώνας μέσα μου
κλείστηκε σε αμπάρι

Είχα το μίτο του καλού
στα χέρια για οδηγό μου
Μα τον τράβηξαν απ’ αλλού
κι έκαψαν το όνειρό μου

Άπλωσε τα χεριά σου γλυκά
Σμίλεψε την ομίχλη
Δώσε μου πίσω τα άλικα
Για να αντέξει η θλίψη

Ένας μανδύας σκέπασε
την άχρωμη μορφή μου
Με έκλεισε μες στις σκιές
ανήλιου παράδεισου

Αγάπα με να σ’ αγαπώ
μίλα μου για ν’ αντέξω
Είναι μεγάλο το θεριό
και πώς να το παλέψω

Δεν έχει ο πόνος δισταγμό
και κάθε που νυχτώνει
Παίρνει από το στόμα το θυμό
και ξανά μεγαλώνει