Już nie kobieta

Zrobiłeś ze mnie żonę
może nawet wbrew sobie
było wszystko – weselisko
własne M i mebli parę
coś dodałam, ty dodałeś
nawet mi się spodobałeś

obiecałeś mi kochanie
troskę, kasę i kochanie
ja ci dałam to co miałam
co mnie matka nauczyła
to robiłam jak nie śniłam
całą siebie tu włożyłam

teraz jestem twoją praczką
zamiataczką, pomywaczką,
i modystką i sadystką
i pilotem i kłopotem
sekretarką i kucharką
i ślusarką i latarką
jestem wszystkim choć niestety
nie dostrzegasz już kobiety

Zrobiłeś ze mnie matkę
choć nie czułeś dostatku
a ja z brzuchem, za uchem
pod poduszką, za łóżkiem
wszędzie byłam widziałam
jak idziemy z tym wózkiem

obiecałeś mi kochanie
wyręczanie i czuwanie
ja ci dałam to co miałam
co mnie matka nauczyła
i myślałam jak padałam
co takiego uczyniłam

teraz jestem waszą matką
i wiaderkiem i łopatką
wycieraczką, ubieraczką
supermenem i strongmenem
i husteczką i małpeczką
dokarmiaczką, usypiaczką
jestem wszystkim choć niestety
nie widzicie już kobiety