**

Z nienawiścią rękę dawno już podałam,
Wierzyć? kochać? Nigdy tego nie doznałam.
Nieufności dziwna klątwa wciaż nade mną
Moje myśli mają formę nieforemną.

I tak trwałam w świecie pełnym beznadziei
napisałam chyba milion epopei!
Samotności przyjaciółko moja droga.
Jesteś zawsze, nigdy czasu ci nie szkoda.

Trwałaś wiernie gdy Go jeszcze nie poznałam.
Mojej cząstki której tak potrzebowałam.
Gdy znalazłam, świat mój cały nabrał blasku.
I czas stanął w tej klepsydrze pełnej piasku.