Autoportret
W zwierciadło
umiał patrzeć
co oczy widziały
to ręką oddał
trudno namalować
twarz jest zmienną
bezruchem porusza
tam krew krąży
drgają nerwy
myśli skłębione
włosy zwichrzone
wypukłe czoło
wargi łakome
piękna gra
światła i cienia
Rembrandt van Rijn
życie zatrzymał
w autoportrecie
młodego niegdyś
zwykłego człowieka
umiał patrzeć
co oczy widziały
to ręką oddał
trudno namalować
twarz jest zmienną
bezruchem porusza
tam krew krąży
drgają nerwy
myśli skłębione
włosy zwichrzone
wypukłe czoło
wargi łakome
piękna gra
światła i cienia
Rembrandt van Rijn
życie zatrzymał
w autoportrecie
młodego niegdyś
zwykłego człowieka
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Serdeczności...
...przesyłam Najmilsi z polski i bardzo dziękuję za budującekomentarze ! :)
My rating
Moja ocena
Jestem pozytywnie zaskoczony panno Grażko. Wiersz ciekawy, zarówno w formie jak i w treści. Wyważony i ciekawy. Brawo.Moja ocena
pieknie nawet w opisieMoja ocena
obrazowe@Anna-L- Zięba
Dziękuję Aniu ! :)My rating
@Anna-L- Zięba
malował dużo portretów własnych, ;)Grażko, wiernie oddałaś charakter ( twarzy ) malarza, który żył i cieszył się życiem:)
My rating
My rating