ZOBOJĘTNIEĆ
stałam się tobie dziwnie obojętna
lecz ja nie potrafię przestać
muszę ciągle się obwiniać
by nie patrzeć tobie w twarz
wszystko boli,dławi,tłamsi
każdy oddech trudność sprawia
a świadomość pustki w sercu
odbija się osobistą porażką
już nawet żal przestał być żałosny
rzeczywistość obnażona z uczuć
ze światem bez barw i życia
nic nie rekompensuje pustki
coś się skończyło i czegoś brak
inne nie będzie już takie samo
nigdy więcej nie zaufam...
nie pozwolę na rozpamiętywanie
w zobojętnieniu szukam ucieczki
przed własnym Ego...
zajmuję myśli,by zabić ciszę
przemawiającą nieubłaganie
gdyby tak można zatrzymać czas
odwrócić klepsydrę i zmienić historię
wydać fortunę za jedną chwilę
która zmieniła całe moje życie
...przeszłabym obojętnie...
lecz ja nie potrafię przestać
muszę ciągle się obwiniać
by nie patrzeć tobie w twarz
wszystko boli,dławi,tłamsi
każdy oddech trudność sprawia
a świadomość pustki w sercu
odbija się osobistą porażką
już nawet żal przestał być żałosny
rzeczywistość obnażona z uczuć
ze światem bez barw i życia
nic nie rekompensuje pustki
coś się skończyło i czegoś brak
inne nie będzie już takie samo
nigdy więcej nie zaufam...
nie pozwolę na rozpamiętywanie
w zobojętnieniu szukam ucieczki
przed własnym Ego...
zajmuję myśli,by zabić ciszę
przemawiającą nieubłaganie
gdyby tak można zatrzymać czas
odwrócić klepsydrę i zmienić historię
wydać fortunę za jedną chwilę
która zmieniła całe moje życie
...przeszłabym obojętnie...
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
gdyby tak można zatrzymać czasodwrócić klepsydrę i zmienić historię
wydać fortunę za jedną chwilę
która zmieniła całe moje życie
...przeszłabym obojętnie...
- a moze jednak nie obojetnie........