Καλως ηλθες

0.0/5 | 0


Είναι καιρός πια που μόνο τα γρυλίσματα σε κοιμίζουν,
που το ψύχος περιμένεις να σε τυλίξει στην αγκαλιά του
για να κλείσεις τα βλέφαρα στην οικεία σου καταχνιά.
Και τότε γυρνάς εκεί που τα πάντα έχουν την μυρωδιά της
μάνας λύκαινας.

Σ’ αυτά που σ’ έθρεψαν, που ακόνισαν τα δόντια σου, που μάκρυναν
τα νύχια σου, που όξυναν την ακοή σου στους λυγμούς και στις κραυγές.
Γυρνάς σ’ αυτά που το φιλί τους στάμπαρε αυτό το μειδίαμα στο πρόσωπο
σου.
Σιωπάς. Ακόμα και αυτό εδώ το έμαθες.
Έμαθες να πνίγεις τις λέξεις μέσα σου να πλάθεις το βλέμμα σου λεπίδα
και με οργή να κατακρεουργείς ψυχές.

Καλώς ήλθες ξανά πίσω στην αγέλη.
Εδώ που ανήκεις,
ανάμεσα σ’ αυτούς που στα γρυλίσματα απαντούν
μόνο με δάγκωμα...



 
COMMENTS