***
Obsceniczne marzenia
podstarzałych nauczycielek
odbierajacych
kwiaty od dorodnych młodzieńców
z okazji Dnia Edukacji Narodowej
są jałowe
jak ich zycie.
Życie
miedzy klatka schodową, a tablicą,
znają na pamięć,
czasem tylko zawieszą
wzrok
na opiętych spodniach młodzieńców.
Wieczorem.
Zasypiają umierając ze wstydu.
podstarzałych nauczycielek
odbierajacych
kwiaty od dorodnych młodzieńców
z okazji Dnia Edukacji Narodowej
są jałowe
jak ich zycie.
Życie
miedzy klatka schodową, a tablicą,
znają na pamięć,
czasem tylko zawieszą
wzrok
na opiętych spodniach młodzieńców.
Wieczorem.
Zasypiają umierając ze wstydu.
My rating
Moja ocena
Niezwykła obserwacja i bardzo mi się podoba.My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
straszne to jest. Od bycia pożądaną do bycia pożądliwą, wręcz chorobliwie.Dlaczego musimy się starzeć, żeby umrzeć?
My rating
Gratuluję trafności
jako podstarzała nauczycielka. Tyle, że była, bo chciałam się ustrzec zasypiania ze wstydem. Ale kwiaty na Dzień Edukacji były fajne.My rating
Moja ocena
dobre...mocne....My rating
wecale nie
ze wstyduMy rating