***
Indywidualność
Wydaje się być zamknięta
W szklanej kuli
Która się toczy prostą drogą
Droga się pochyli
Kula przyśpieszy
Nabierze pędu
Z zawartością
Wpadnie do dołu
Zasypie ją ziemia
Trawą porośnie
Kwiaty zakwitną
Żaden kamień
Wiatr nasionko zasieje
Wnet wykiełkuje
Drzewo wyrośnie
ptak gniazdko uwije
Pięknie zaśpiewa
Tu w cieniu szemrzących liści Indywidualność odpoczywa
Wydaje się być zamknięta
W szklanej kuli
Która się toczy prostą drogą
Droga się pochyli
Kula przyśpieszy
Nabierze pędu
Z zawartością
Wpadnie do dołu
Zasypie ją ziemia
Trawą porośnie
Kwiaty zakwitną
Żaden kamień
Wiatr nasionko zasieje
Wnet wykiełkuje
Drzewo wyrośnie
ptak gniazdko uwije
Pięknie zaśpiewa
Tu w cieniu szemrzących liści Indywidualność odpoczywa
Moja ocena
Zgadzam się z wypowiedzią "Zwyczajnej" trudno "inności" odnaleść się w dzisiejszej rzeczywistości.Świetnie napisany wiersz...
...o tym, jak trudno być indywidualnością w dzisiejszych czasach. Albo głębiej... nie jak trudno nią być ale jak ciężko mimo wszystko jej się wybić, zaistnieć. Ciekawa forma w jakiej wiersz został napisany. Pozdrawiam