Tajemnica (Moja Mała Polska)

W opuszczonym parku
samotny dom
nikt go nie zamieszka
nie zaprosi miłości


Z drżącym sercem
siadam na schodach
boję się, że dom
mnie nie przyjmie


Opieram się o drzwi
nie idę dalej
może gdybym weszła
to by się zawalił


W smutku odchodzę
ale dom żegna mnie
na bieli sukni
szarym pocałunkiem