Zimo ,Zimo

Zimo, Zimo — co nam dasz?
Lekki śnieg jak srebrny płaszcz.
Nasz to Pan, co w chłodzie trwa,
Ptasia Zima pierwsza gra.

Jak w spichlerzu skarbów moc,
trzyma okrasy dzień i noc.
Trzymaj złoto, trzymaj czas,
co na Ziemi chroni nas.

Sanie, płozy — duch tej ziemi,
a czekoladą świat się zmieni.
Daję wiarę, daję masę,
jak sadełko w rytmie czasu.

Tam, gdzie niebo jaśnieć chce,
semafor podnosi swe tchnienie.
Czapki z głów, o Panie nasz —
wiara chroni każdy czas.

W kalendarzu każdy dzień
przyjdzie w porę — tak ma być.
Zima przyjdzie, Wiosna wstanie,
a tam wciąż ta sosna stanie.

Świerki, choinki marzeń wielu,
choineczki — list do przyjacielu.
Z morza płynie wieści tchnienie,
co jak zboże daje ziemi spełnienie.