H νυχτα απόψε πόνεσε

author: Maria Archimandriti
0.0/5 | 0


Άρπαξα από την κρεμάστρα ένα πρόχειρο όνειρο
τυλίχθηκα και βγήκα να σε βρω.
Η νύχτα είχε απλωθεί σα να της άνηκε αυτός ο κόσμος,
ο κόσμος ο δικός μου.
Το φεγγάρι απόψε απουσιάζει, λες και ξέρει
πως η νύχτα αυτή μετράει κόκκους άμμου
στην κλεψύδρα σου.
Ο ψίθυρος, αμείλικτος, ασίγαστος στ’ αυτιά μου.
Τα βήματα γοργά, οι χτύποι της καρδιάς μου έχουν εδώ
και καιρό σιωπήσει.
Λευκή η μνήμη μου, σαν το δέρμα μου.
Κόκκινα τα χείλη σου, σαν το βλέμμα μου.
Τα χέρια μου τρέμουν καθώς σφίγγω την λαβή.

Μ’ έναν μαύρο μανδύα κάτω από γέφυρα της θλίψης
και δυο νεράιδες λιπόθυμες στα πόδια σου
άνοιξες τα χέρια σου για ν’ αγκαλιάσεις την σκιά μου,
τελικά αυτή σ’ αγάπησε πιο πολύ από μένα.
Η κλεψύδρα έσπασε και γέμισε το πλακόστρωτο σκόρπιες
κραυγές.
Τυλίχθηκα στο λεκιασμένο μου όνειρο πιο σφιχτά.
Η νύχτα απόψε πόνεσε, σαν αυτό το σώμα
να ήταν δικό της…



 
COMMENTS