Popiół

codzienność ściera się z kurzem
jak słowo z niedopowiedzianym
nikt nie puka do drzwi
bo wszyscy już wyszli

na stole popiół i lista zakupów
kawa stygnie w rytmie wiadomości
nawet deszcz nie ma celu
spada i znika

ty znów wracasz bez światła
i pytasz czy ktoś tu był