Klon

Miłości moje odbicie, jest jak książka z papieru,
odwracaj się lekkim piórkiem, bo liść
klonu jest szkołą.

Szkoła na wietrze pigmentu,
zarysowuje się twój obraz,
co się stało kochany,
że smutek zagościł na moście.

Most życia, to ty,
przed tobą piękne są dni,
statek podwodny to rozdział,
pozostałe skarbem nawierzchni.

Mój spacer aleją gdzie liście,
podniosą ucałują twoją skroń,
poznasz na nowo sen życia,
bo miłość spadający spadochron, to ty.