Post scriptum

Przed mostem, który spaliłem
zbudowałaś szary dom.
Oczami wyobraźni widzę
jak w ogródku bawisz się z synem.
Poprawiając włosy ocierasz łzę
szalikiem utkanym ze wspomnień.

Kiedy nikt nie patrzy
spoglądasz lipcowym wieczorem
na karmazynowy widnokrąg.
Słuchasz PJ Harvey i wierzysz,
że jeszcze dziś przyjdzie listonosz.

Ja po skończeniu piątego papierosa
postanowiłem zostawić post scriptum.
Przepraszam, lecz wiem,
że na ten moment
mogę pisać już tylko do siebie.