Wiedza

Wystarczająco wiem o miłości
By wiersze pisać namiętne
Otaczające się w mgiełce piękności
Na każde słowo nad wyraz chętne.

Dobrze znam przyjaźni nici
Które cienkie są jak papier
Człowiek się nią nie nasyci
A już błądzi z nią po mapie.

Znam się nieźle na mądrości,
By ją posiąść trudna sztuka
Łamiąc sobie wszystkie kości
Wciąż jej po tym świecie szukam.

Wiem też i o nienawiści
Rzeczy wiele, nawet sporo
Ale lepiej bądźmy czyści
Od opisów strasznych, skoro

Tyle wojen jest na świecie
Tyle smutku i żałości
Tylko pstryk - co macie, chcecie
Poczytajcie wiadomości.
Świat mi ginie w umartwianiu
W heroicznych piaskach tonie,
Zapomina o kochaniu
I w płomieniach żalu spłonie.

A tak dużo wszędzie znaków
Pełno nad głowami ptaków
Które gwiazdy gromadami
Oblizują skrzydełkami.


Wiedza moja na godzinę
Siedemnastą zero jeden:
Nawet, jeśli zaraz zginę
To mam dreszcze, bo istnieję.