BY NIE ZNIKŁY

BY NIE ZNIKŁY

Poeto zagubiony i zuchwały
niebaczny i tajemniczy
wiersze ambitne i zawiłe
nie wierszyki, banały
winno się pisać
by błyszczały jak ideały
w października pozłocie
na czerpanym papierze
różano błękitnym

Nigdy przeźroczem magicznym
inkaustem sympatycznym
by jak stek makulatury
niewymownej
niepotrzebnej już nikomu
wbrew przeznaczeniu
gdzieś w listopadowej słocie
bezpowrotnie
nie zwiędły, nie znikły

⊰Ҝற$⊱…………………………………………… T☀ruń - 2 listopada '23