Trzask złamanej wskazówki

Chałupina pamięta jeszcze
głośne śmiechy podlotków,
choć czuły dotyk snu na powiekach
już dawno wyparował.

Spojenia wspomnień
rozdrapały szponem cień
matczynych dłoni
i ojcowskiego spojrzenia,
nim zdążyło zadnieć.

Narybek po wstępnych
pomieszkuje tu i ówdzie,
nie da się przywiązać do budy.

Wspieram łokieć o kołyskę
pachnącą chwilą narodzenia
i słucham czy jest jakieś dalej…

Kasia Dominik