Wiadukt
Do boju nasi rodacy
weżmy do dłoni
sztandar Maryji
bo ona chlubą
na wieki śierp
kowadła do dłoni
splecione dłonie
pokora serca
duchem ostoji
bo tam gdzie śierp
plony księżyca
matka jest chlubą
pokarmem plon
wszystko jest nasze
całun pokory
odbite żniwa
wiadukt i cześć
weżmy do dłoni
sztandar Maryji
bo ona chlubą
na wieki śierp
kowadła do dłoni
splecione dłonie
pokora serca
duchem ostoji
bo tam gdzie śierp
plony księżyca
matka jest chlubą
pokarmem plon
wszystko jest nasze
całun pokory
odbite żniwa
wiadukt i cześć

My rating
Wiadukt
Hmmm? Sierp kojarzy mi się raczej z młotem, o czym Autorkę solennie zapewnia popiskująca z kącika dewocji, prawie niezauważalna dla ogółu myszka badylarka bądź skromna b_d_c.Nie daję oceny, pozdrowienia jednak dołączam :)))