Kuglarze

Pamięci Ojca 14

My, kuglarze żywiołów,
w małych grupach obszczekujący
opustoszałe wieczorki,
warczymy na niezbyt spasione nagrody.

My, pożarci pięść w pięść, rym w rym,
wiemy, iż wszelkie chwyty dozwolone,
chlupiemy mózgami w ciasnych klatkach
łamiąc innym widnokręgi ich własnych depresji
(ale przy takim słowotoku
chyba nam się tylko tak wydaje).

My, wiecznie oparci o szynkwas z wysokoprocentowymi wierszami,
chwytliwie wymyślamy wolność.'
Nasze Harpie węszą uderzające podobieństwo
z poronionymi pozorami.

My, Hegemoni zaciśniętych próżni,
nie mamy lądu pod stopami -
nasze legowiska są zasztyletowane na zimno,
zatem nijak w nich zagościć.

My, zarzygani poeci w burdelach samozadowolenia
będziemy recytować rodzinie nasze wypociny,
wiecznie pijane ze szczęścia
póki w płytkich płucach tlenu nam wystarczy.


Nie zważając na to, że


Tak mija wszystko.



Poznań, 19.03.2023