Mozaika

Przestrzeń podzielona jak w oku owada
czyli leżące obok siebie
całkiem różne światy

Choć głowa obok głowy
to każda z własną gwiazdą
pod językiem

W mozaice wszechświata
nasze planety wciąż
trzyma siła przyciągania

Słońce pod powiekami
nie daje zasnąć
miłości

Na orbicie serca spokojnie
dorastają małe światy
naszych dzieci

Bliskie przestrzenie połączone
jak w oku owada
- razem widzimy więcej

Kalendarz niezauważalnie gubi
kolejne
rocznice
Już czas przewrócić się zgodnie
na drugi bok
małżeństwa