Pod górę
Pod górę do ciebie moja droga
pod wiatr skrajem świata w milczeniu
przychodzę ciszą do twojego domu
z sercem dzwoniącym na wierzchu
jak wietrzny dzwonek
i kładę je na progu
nie myśląc składasz serce
jak kartkę papieru
i wrzucasz do rzeczy zapomnianych
nie czujesz nic serce w afonii
uciekasz przed wszystkim w samotność
bo przecież miłość to archaizm
Anita Steciuk
pod wiatr skrajem świata w milczeniu
przychodzę ciszą do twojego domu
z sercem dzwoniącym na wierzchu
jak wietrzny dzwonek
i kładę je na progu
nie myśląc składasz serce
jak kartkę papieru
i wrzucasz do rzeczy zapomnianych
nie czujesz nic serce w afonii
uciekasz przed wszystkim w samotność
bo przecież miłość to archaizm
Anita Steciuk
My rating
My rating
My rating