Człowieku
Człowieku wciąż krzyczę
a czas wypełnia cisza
człowieku szepczę w myślach
i samotnie stoję pośród skał
twojego serca
gdzie jesteś pytam a skrzydła
tak smutne ciągną mnie w dół
że nie umiem już polecieć
gdyż nie znam kierunku Twoich marzeń
przede mną wiraże obce twoich kłamstw
człowieku umiera we mnie ten krzyk jak pragnienie za czymś
dziś odejdę rozczarowaniem z miasta
poświęciłem tobie czas
którego już nigdy nie odzyskam
ja ostatni anioł stróż
smutno za sobą niosę skrzydła
niewiarą
Anita Steciuk
a czas wypełnia cisza
człowieku szepczę w myślach
i samotnie stoję pośród skał
twojego serca
gdzie jesteś pytam a skrzydła
tak smutne ciągną mnie w dół
że nie umiem już polecieć
gdyż nie znam kierunku Twoich marzeń
przede mną wiraże obce twoich kłamstw
człowieku umiera we mnie ten krzyk jak pragnienie za czymś
dziś odejdę rozczarowaniem z miasta
poświęciłem tobie czas
którego już nigdy nie odzyskam
ja ostatni anioł stróż
smutno za sobą niosę skrzydła
niewiarą
Anita Steciuk
My rating
My rating