„PODRÓŻOWAĆ JEST BOSKO”

5.0/5 | 2


„PODRÓŻOWAĆ JEST BOSKO”

Ku morzom dalekim… najdalszym
odległym wyobraźni oceanom
za swe myśli najgłębsze
ku tęsknocie utraconych horyzontów
popłyń… popłyń rano

Nie musisz pytać wszechświata o sens
wszystkiego co niezapomniane
nieszczęśliwe… nawet nieprawdziwe
pseudo intelektualne i spreparowane
ty odpłyń stąd… świtaniem

Fatamorganą przestrzeń rozdygotaną
jak paciorki nanizaj na sznurki
spójrz na kontrasty światła i cienia
i zostaw je fanom Ferdydurki
odpłyń… odpocznij w ciszy podcieniach

Gdzie kreolki jak kawa opalone
serwowane sute… kute i cyzelowane w brązie
pieszczotliwie rzeźbione w hebanie
pocałunki rozdają różowe
codziennie… na śniadanie

Orchidee ofiarują i dni szczęśliwe
zegarów słonecznych zmrużenia
i galaktyki nocą rozpromieniane
kosmicznych ciał delicje… pistacje gwiazd
płyń ku nim w jutro… i do zobaczenia

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………… Phe Phe Island - 7 listopada '92

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating: