Wiersz szeptem napisany

W ryngrafie duszy przemyca winiety*,
aby się serce czułością okryło.
Między słowami przesłaniem sekretnym,
zaprasza w podróż, tam gdzie mieszka miłość.

A kiedy człowiek nie wie, co się śniło,
gdy zapomina szczęśliwości chwile,
enigmą myśli, niczym gwiazd kadzidło,
pozwala ustom bezdźwięcznie zakwilić.

Jest pięknem świtu wspominanym mile,
skarbem kochanków i czasem wytchnienia,
bo kiedy cisza przybiera na sile,
uśmiech na twarzy rumieńców nabiera.

Niech zatem szepty zakwitają w dłoni,
by z niemych wierszy tuszu nie uronić.

Kasia Dominik
* ozdoba stosowana w drukarstwie