SILENTIUM EST AUREUM

5.0/5 | 3


SILENTIUM EST AUREUM

Przez kalejdoskop chaosu zamarłych luster
poprzez zodiakalne wrota wszech czasu
grawitacją marszczącą wszechświaty
jaźń w ciszy się jawi najdziwniejsza
przed ostatnim namaszczeniem
a przed ostatnim oddechem
szlochają tylko kamienie
smucą blaski i cienie
dna echa czekają
tak zachłannie
że krzykiem
rozdarte
między
dzisiejszym marzeniem a…
jutrzejszym milczeniem
w dolinie zacienień
zda złotym ?
ronią
łzę
i…
stawiają pytania
co potem ?

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… T☀ruń - 15 lutego '16

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: