POKOIKI I SALONY

POKOIKI I SALONY

Jest mały pokoik
na dnie każdej duszy
z zamkniętymi od wewnątrz drzwiczkami
smutnymi oknami

Wiszą w nich obrazy
posępnych malarzy
patrzą stare lustra
nie słyszą i nie widzą twarzy

Pokój, w którym cicho
w którym cienie gasną
echa słów i grzechów
gdzie zagląda licho

Gdzie zmartwienia, troski
odpryski zwierciadeł, nauczki i wnioski
bratają nicość… niesamowitości
z melanżem barw… niesprawiedliwości

Tuż przy nim jest salon
z tarasem kwieconym
bujną roślinnością
z rozwartymi na oścież jasnymi oknami

Z widokiem na wiosnę
z rogiem obfitości
pełnym radości
tętniącej miłością

⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Hurgada - 18 października 'O4