Na ulicy

Umieranie jest proste,
trudniej kogoś rozśmieszyć,
gdy pływa w formalinie.

Ilekroć oni chcą, a ja nie mogę,
mózg dostaje palpitacji,
ale nikt mu nie otwiera.

Pozorny spokój za ścianą
w fazie somatycznego
widzimisię
z tendencją nadczynności
dostraja gitarę
nekrologiem w gazecie.

Stoję na rogu góra-dół
próbuję ocalić istnienie
od przejechania.

Kasia Dominik