CMENTARZ NA WYDMACH

CMENTARZ NA WYDMACH

Odszedłeś tam gdzie kwitną rumianki
i w mgliste poranki zwodzi głos syreni
gdzie dumne drzewa hołd oddają
nowo przybyłym do krainy cieni

Odszedłeś tam gdzie dojścia bronią
szabliste trawy i cierniste krzewy
intruzom urągają mewy
gdy Neptun karci chłodną tonią

Tam tylko chryzantemy woń
łzy czyjejś dźwięk zakłóci ciszę
na wydmach teraz jest twój dom
tam masz swą niszę w mroku
i ten co bardzo chciałeś mieć
święty spokój.

@ Anna L. Zięba ‘11