zanim wzejdzie nowe słońce

kłębi się nade mną niebo
muśnięte dłonią przypadkiem

od czasu przesunięcia płyt tektonicznych
przyglądam się różnicy wysokości
o którą przesypał się piach
nad nieodkrytą piramidą
z wymazywanym imieniem

ono tkwi w hieroglifach
ze specjalnym kodem binarnym
jeszcze unosi się pyłem

nad przyszłą albo już przeszłą czarną
linią przecinającą lodowiec na dwa

wciąż tam jest i te wszystkie przed
w trakcie wędrowania pod wiatr
z pomarańczą w dłoni
to przyszłe wpisane w każdą sekundę
zaistnienia w kobaltowej tęczówce oka

w rodzących się dopiero przedmitach
kłębią się granatowe chmury
czekam na wschód słońca