Bez żadnych forów | version: 9.12.2014 21:15

Tylko trzy, może cztery;
nie ma czasu na kilka momentów.

Zbytek czasu na łzy,
jeszcze większy na słone rozpamiętywanie,
(wszak tylko brzegi docierają do morza
na równi z dnem).

Czas zbyt dobrze pamięta;
o piątej chwili, w takiej rozmowie,
rozegram partię z moim momentem
niczym z sobą samym.

I nie ma już chwili nawet po momencie –
czas pojęciem dla wielu, dla bardzo wielu.
Trwają więcej nich chwilę
w każdej wyliczance, na trzy cztery;
ta ma dziś wychodne.

osięgam dna tej rozmowy,
moment nie sięga –
obojgu pisane słońce,
lato w dopiero co wyklutej sekundzie
w samym jądrze zimy.



Czas dokańcza grę,
nie daje żadnych forów.