Może... | version: 6.05.2011 11:15
Zostawiłeś smutek w podzięce
Jego kolor jest bladoróżowy
Zrobiłam z niego sukienkę
Różowy to kolor twarzowy
Ładna jest z niego sukienka
Ma talia w niej bardzo cienka
mówią ludzie, że suknia śliczna
A o mnie że romantyczna….
Smutek otacza mnie wszędzie
Czy to już zawsze tak będzie
Niech się coś w końcu zdarzy
Co smutek zetrze mi z twarzy
Może gdy smutek przygarnę
I polewać go będę łzami
w nadziei się zazieleni
i w wielką radość przemieni…
Jego kolor jest bladoróżowy
Zrobiłam z niego sukienkę
Różowy to kolor twarzowy
Ładna jest z niego sukienka
Ma talia w niej bardzo cienka
mówią ludzie, że suknia śliczna
A o mnie że romantyczna….
Smutek otacza mnie wszędzie
Czy to już zawsze tak będzie
Niech się coś w końcu zdarzy
Co smutek zetrze mi z twarzy
Może gdy smutek przygarnę
I polewać go będę łzami
w nadziei się zazieleni
i w wielką radość przemieni…
Poem versions
- 6.05.2011 14:48
- 6.05.2011 14:39
- 6.05.2011 12:05
- 6.05.2011 11:22
- 6.05.2011 11:15
My rating
My rating
@LilaNocna
w wianuszku na głowie z zieleniejącego smutku już zaczynam się uśmiechać do Was....zielony
bardziej twarzowy... :)My rating
My rating
@katehg
niech się zazieleni nam wszystkim....Moja ocena
na pewno się zazieleni....